Ostatnie pożegnanie Bolesława Kani w Opolu.
W dniu 26 czerwca na cmentarzu komunalnym w Opolu pożegnaliśmy naszego kolegę , ratownika ,wodniaka , wiceprezesa WOPR Województwa Opolskiego Bolesława Kanię . Będzie nam Go brakowało. Cześć Jego pamięci.
Szanowna Pani Hanna Kania. Pogrążona w smutku i żalu rodzino , szanowni przyjaciele, koledzy, znajomi Bolesława Kani. Zebraliśmy się dzisiaj aby towarzyszyć i pożegnać w ostatniej drodze do bram domu Bożego , Naszego działacza WOPR woj. opolskiego , BOLKA.
BOLEK , Bolesław Kania już w 1955r. mając 19 lat rozpoczął działalność jako ratownik wodny II klasy, uzyskując uprawnienia w Referacie Ratownictwa przy Polskim Związku Pływackim. Od chwili powstania w Polsce WOPR w 1962 r. swoją służbę ratowniczą kontynuował nieprzerwanie do chwili obecnej, łącznie 58 lat. Nieustannie podnosił swoje kwalifikacje w WOPR do stopnia starszego ratownika włącznie. W latach 1955 – 1995, pracując jako ratownik wodny na kąpieliskach i pływalniach całego kraju, włącznie z morskimi, uratował osobiście od utonięcia 27 osób. W roku 1966 zakłada społeczną drużynę ratowników WOPR na tzw. cyplu nad Jeziorem Dużym w Turawie i pełni funkcję kierownika drużyny aż do 2018 r., gdzie zajmuje się bezpieczeństwem osób uprawiających sporty wodne, udzielając pomocy potrzebującym osobom, ofiarom wpadnięcia do wody ze sprzętu pływającego z dala od brzegu , szczególnie w trakcie szkwałów i sztormów, nierzadko z narażeniem własnego życia. W czasie pamiętnej powodzi w 1997 r. wraz z grupą ratowników przenosi się do Opola, gdzie od pierwszego do ostatniego dnia kataklizmu uczestniczy w ratowaniu, ewakuacji i wspomaganiu mieszkańców zalanych dzielnic miasta. Za swoje zaangażowanie i ofiarność w niesieniu pomocy tonącym był wielokrotnie odznaczany, między innymi Medalem „Za Zasługi dla Obronności Kraju” w 1984 r., „Brązowym Krzyżem Zasługi „w 1985 r, „Złotym Krzyżem Zasługi” w 1995 r, Medalem „Za Ofiarność i Odwagę „w 1997 r., „Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski „w 2003 r.
W roku 2003 X Zjazd WOPR Województwa Opolskiego powierza mu zaszczytną funkcję wiceprezesa Zarządu Wojewódzkiego WOPR, którą pełni nieprzerwanie aż do 2018 r. Mimo upływu lat wciąż podnosi swoje kwalifikacje, między innymi uzyskuje stopień instruktora motorowodnego. Natychmiast zajmuje się szkoleniem ratowników w zakresie prowadzenia ratunkowych łodzi motorowych. Tylko w latach 2004/2005 osobiście przeszkolił 187 osób. Chociaż ukończył wtedy 68 lat był nadal czynnym ratownikiem, prowadząc i kierując akcjami ratunkowymi na łodziach motorowych na jeziorze Turawskim. Działalność w WOPR traktował jako życiową misję, której celem było nie tylko bezpośrednie ratowanie ludzkiego życia, ale wychowywanie nowych adeptów ratownictwa w celu poprawy bezpieczeństwa na obszarach wodnych Naszego województwa. W środowisku ratowników i działaczy WOPR, a także motorowodniackim cieszył się ogromnym uznaniem, autorytetem i szacunkiem..
Całe życie poświęcił idei ratowania tonących, niejednokrotnie narażając własne życie. Był najstarszym stażem czynnym ratownikiem WOPR na terenie województwa opolskiego i jednym z nielicznych o tak dużym stażu w kraju. Warto tu podkreślić, że prowadził działalność nie tylko w sezonie letnim.
W miesiącach zimowych kierowana przez niego drużyna ratowników WOPR na Cyplu nad jeziorem Turawskim strzegła bezpieczeństwa osób przebywających na zamarzniętych zbiornikach wodnych oraz prowadziła w formie działań profilaktycznych pogadanki i prelekcje dla dzieci i młodzieży na temat występujących tam zagrożeń. Kontynuuje i rozwija współpracę z grupą lekarzy – ratowników WOPR, którzy udzielają fachowej pomocy ofiarom urazów i wypadków na Jeziorze Dużym w Turawie .
W ramach Deklaracji Współpracy na rzecz przedsięwzięć związanych z bezpieczeństwem dzieci i młodzieży
zawartej w 2005 r. przy Opolskiej Wojewódzkiej Radzie Bezpieczeństwa Ruchu Drogowego, organizuje
i nadzoruje akcje profilaktyczne dla dzieci i młodzieży, jak np. „Dni Otwarte” na stanicy WOPR w Turawie, pogadanki i konkursy, pokazy ratownictwa, naukę pływania.
Jego troska o ciągłą poprawę stanu bezpieczeństwa na obszarach wodnych Opolszczyzny przejawia się osobistym udziałem w kontrolowaniu i opiniowaniu warunków bezpieczeństwa na kąpieliskach i pływalniach naszego województwa.
Bolek , posiadał ogromne doświadczenie zarówno w zakresie ratownictwa praktycznego, jak i przepisów oraz zagadnień szkoleniowych. Jego niespożyta energia i pasja z jaką się oddawał idei niesienia pomocy osobom, które znalazły się w niebezpieczeństwie utraty życia lub zdrowia w wodzie, została doceniona przez najwyższą władzę w WOPR, Zjazd Krajowy, który nadał mu godność Honorowego Członka WOPR, najwyższe wyróżnienie w Wodnym Ochotniczy Pogotowiu Ratunkowym. Także władze samorządowe naszego regionu wyróżniły Bolesława odznaką „ Zasłużonemu Opolszczyźnie” i odznaką „Za Zasługi dla Miasta Opola”. Posiadał także zaszczytny tytuł „Zasłużonego Ratownika WOPR”.
,
Żegnamy dzisiaj wspaniałego człowieka, naszego przyjaciela i kolegę, który całe swoje życie poświęcił jednemu celowi, działalności na rzecz organizacji bezpieczeństwa osób pływających i kąpiących się w sezonie letnim na obszarach wodnych w Polsce.
W imieniu Prezesa WOPR województwa opolskiego Zbigniewa Szorca , swoim – jako Przewodniczącego Wojewódzkiej Komisji Rewizyjnej WOPR woj. opolskiego oraz rodziny Bolesława , pragnę podziękować wszystkim obecnym za przybycie i pożegnanie Bolesława oraz okazane wsparcie w bardzo trudnym okresie po jego odejściu do domu Bożego. Żegnaj BOLKU.
Odchodzisz na wieczną wachtę , połączysz się Tam z Naszymi wspólnymi znajomymi Jankiem Szorcem , Romkiem Bębenkiem , Zenkiem Szydłowski , Staszkiem Zachorowskim , Bogdanem Sadowskim, Zbyszkiem Raczykiem i innymi których ze względu na czas nie sposób wymienić. Na pewno nie będzie Ci Tam smutno. Pozostaniesz na bardzo długo w Naszych sercach i pamięci. Cześć i chwała za Twoje zasługi dla WOPR , Naszego wspólnego stowarzyszenia. Żegnaj BOLKU na zawsze.
Cześć Twojej pamięci.